Diep ben ik hiervan overtuigd (Romeinen 8:18-28)

N.a.v. Romeinen 8: 18-28
Melodie: Psalm 138

1       Diep ben ik hiervan overtuigd:
         de Geest getuigt / dat al het lijden 
         van deze tijd geheel en al
         verdwijnen zal: / God komt bevrijden.
         Al wat vergaat en zinloos schijnt –   
         luister verschijnt, / hoop voor Gods kind‘ren.
         Hoe ook de schepping zucht in nood,
         geen leed of dood / zal haar nog hind’ren.

2       Ook wij, die als een onderpand
         uit Jezus’ hand / de Geest ontvingen,
         wij zuchten en verlangen naar
         verlossing waar / wij nu van zingen.
         Ons sterfelijk bestaan verdwijnt!
         Die hoop beschijnt / al Gods getrouwen.
         Ook als ons oog dit nog niet ziet,
         klinkt er een lied / om vol te houden.

3       Als zwakheid hier ons leven stoort,
         ons bidden smoort, / wij spraakloos worden,
         dan helpt de Geest, pleit ongehoord,
         zucht zonder woord, / neemt onze horden
         naar God, die ons doorgrondt en redt;
         ja, dit gebed / wil ons behoeden.
         Wie van God houden, weten vast:
         hoe zwaar de last, / het keert ten goede!

KvH, juni 2023; vers 3 licht herzien in augustus 2025. Gemaakt bij een overdenking over Romeinen 8: 18-28.

© 2025 Klaas van Hoek

Toelichting bij de lichte herziening (augustus 2025) van couplet 3.
Van een door mij zeer gerespecteerde dominee-dichter kreeg ik enkele waardevolle opmerkingen bij het derde couplet. Drie daarvan noem ik hier.

1) ‘De Geest neemt onze horden naar God‘. De sportterm ‘horden nemen‘ komt zo in de Bijbel niet voor; wel het beeld van een wedloop. Daarom komt dat woord ‘horden’ vervreemdend over.
Mijn reactie: inderdaad is het beeld van buitenaf ingevoerd. Het was een poging om de interne rijm van het hele lied gaande te houden; zo hier: spraakloos worden, …neemt onze horden. Met dat beeld wilde ik overbrengen: zoals een hordenloper de ene na de andere horde neemt op weg naar de finish, zo neemt de Heilige Geest (niet Zijn, maar) onze horden mee naar God: onze drempels, waardoor wij niet kunnen bidden. Het muzikale accent op ‘naar God‘ wil dat a.h.w. beklemtonen. Zolang ik geen betere tekst kan bedenken, blijft dit beeld daarom in gebruik. Maar wie weet…

2) ‘Ja, zijn gebed vormt onze hoede’ – dat is wonderlijk taalgebruik: kan gebed (of wie of wat dan ook) je hoede vormen?
Mijn reactie: ik zal er nog eens naar kijken. Dat leidt nu tot de zin: ‘ja, zijn gebed wil ons behoeden.’

3) ‘Wie van God houden weten vast: hoe zwaar de last, het keert ten goede’ – het is een halve uitdrukking; de hele is: wij weten vast en zeker. En ‘vast weten’ kan ook betekenen: ‘u weet vast wel wie ik bedoel’. En dan: ‘het keert ten goede’. Als het naar ‘last’ verwijst, moet het ‘die’ zijn, i.p.v. ‘het’.
Mijn reactie: ik denk dat de lezer/zanger (m/v) wel aanvoelt dat ‘vast’ bedoeld is als ‘vast en zeker’.
Wat betreft ‘de zware last’ en ‘het keert ten goede’: dat slaat op Romeinen 8:28, waar staat: ‘En wij weten dat voor wie God liefhebben (…) alles bijdraagt aan het goede.’ God zal het ten goede keren, of in een oudere vertaling (NBG51) ‘doen meewerken te goede’. Vooralsnog handhaaf ik de zin, al zou ook kunnen: ‘God brengt het goede.’ Maar wie weet, pas ik het op een ander moment aan, als gevolg van voortschrijdend inzicht of feedback van anderen.