Persoonlijk
Ik ben Klaas van Hoek, geboren en getogen in de mooie stad Groningen. In de jaren ‘80/90 studeerde ik aan de Theologische Universiteit in Kampen (Broederweg). Na mijn afstuderen durfde ik het predikantswerk niet direct aan en werkte ik een aantal jaren als postbode. In Kampen leerde ik Liesbeth Visscher kennen. We trouwden in 1996 en kregen vijf kinderen; vier van hen zijn het huis uit en studeren elders. Sinds 2016 wonen we in IJsselmuiden.
Van gemeentepredikant tot geestelijk verzorger
Via een ouderlingschap in de Eudokiakerk en Bazuinkerk in Kampen gaf God me een duwtje om ‘dienaar van het Woord’ te worden. In april 2000 werd ik dominee in Brouwershaven en in augustus 2006 in Nieuwleusen. Na een coachingstraject besloot ik om geestelijk verzorger te worden en nam ik in 2014 afscheid van Nieuwleusen.
God bracht gelukkig nieuw werk op mijn pad: ik werkte in deeltijd als pastoraal werker in twee kerken (Sint Jansklooster en Vollenhove) en als geestelijk verzorger bij twee zorginstellingen (op drie locaties) in de ouderenzorg: De Westerkim in Hoogeveen en bij twee locaties van Coloriet, De Regenboog en De Kroon in Dronten (van 2020-2024 ook in De Sfinx in Zeewolde). Sinds 2019 werk ik fulltime als geestelijk verzorger. Ik vind het een voorrecht om met ouderen, zorgmedewerkers en vrijwilligers om te gaan, afkomstig uit allerlei of geen kerken. Ik ervaar bij mijn vieringen vaak iets van wat ds. Arie van der Veer de ‘oecumene van het hart’ noemt.
Predikant met een bijzondere taak
Dankbaar ben ik, dat de zusterkerk De Opgang in Hoogeveen bereid was mij in 2017 te beroepen als predikant met een bijzondere taak, namelijk geestelijk verzorger in de ouderenzorg. Daardoor mag ik blijven voorgaan in de kerken en kan ik ook in zorginstellingen avondmaal vieren. Sinds mijn geboorte was ik lid van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), dat sinds mei 2023 tot het kerkverband van de Nederlandse Gereformeerde Kerken behoort.
Wat ik met taal, gedichten en liederen heb
Taal, woorden en muziek hebben iets fascinerends. Zeker ook als je ze kunt zingen, zoals in de kerk. Woorden roepen beelden op, kunnen je ontroeren, prikkelen, troosten, vergezichten geven, enz. Gaandeweg ben ik gevoeliger geworden voor de zeggingskracht van taal en muziek. Daardoor begon ik sinds 2016 ook zelf gedichten en vooral liederen te maken.
De kracht van taal, woorden en liederen leerde ik al vroeg kennen en ervaren via school, kerk, radio, TV, concerten en koren. In mijn jeugd hadden we lange tijd in de kerken alleen 150 psalmen en 41 gezangen. Sinds mijn theologische studie ging er een wereld aan gezangen en muziek voor me open. Rond de eeuwwisseling nam het aanbod liederen in de kerken enorm toe, mee door de EO, Opwekking en Sela. De opkomst van internet en de beamer en versterkten een en ander.
Als predikant en geestelijk verzorger maak ik graag van alle soorten liederen gebruik. Wel heb ik een voorkeur voor de meer klassieke kerkliedtraditie. Die past ook goed bij mijn werk in verpleeghuizen. Psalmen, gezangen en liederen hebben mijn leven en geloof verrijkt, getroost en geraakt, en ook dat van veel andere mensen. In alle bescheidenheid hoop ik dat mijn werk daar ook een steentje aan mag bijdragen.